Gashadokuro - Ο γιγάντιος σκελετός
Σε όλους μας αρέσει μία νυχτερινή βόλτα στην εξοχή. Λίγο η ησυχία, λίγο η δροσιά... Ξεχνάμε πώς περνάει η ώρα. Είναι πια αργά το βράδυ. Ξαφνικά, ακούμε δόντια και κόκκαλα να κροταλίζουν ή γκάτσι γκάτσι, όπως αποκαλούν τον συγκεκριμένο ήχο οι Ιάπωνες φίλοι μας. Θα κοιτάξουμε γύρω μας έντρομοι, αλλά θα είναι ήδη αργά. Μιας και ένα τεράστιο σκελετωμένο κεφάλι θα έρθει από πάνω μας, δαγκώνοντάς μας το κεφάλι, πριν καταλάβουμε τι συνέβη.
Μόλις πέσαμε θύμα του Gashadokuro, ενός γιγάντιου σκελετού.
Η προέλευση του Gashadokuro
Στα πεδία των μαχών, τα πτώματα των στρατιωτών που σαπίζουν παρατημένα, καθώς και τα πτώματα εκείνων που πέθαναν από λοιμό, στοιβάζονταν μέσα σε ομαδικούς τάφους και σπάνια κηδεύονταν με τον σωστό τρόπο. Οι ψυχές τους, μη μπορώντας να περάσουν στην άλλη πλευρά, ξαναγεννιούνται ως φαντάσματα λαχταρώντας αιώνια αυτά που είχαν όσο ζούσαν.
Αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν με οργή και μίσος μέσα στις καρδιές τους. Αυτή η αρνητική ενέργεια παραμένει στον χώρο πολλά χρόνια αφότου έχει λιώσει η σάρκα από τα κόκκαλά τους. Ενώ όσο τα σώματά τους αποσυντίθενται, η οργή τους μετατρέπεται σε μνησικακία προς τους ζωντανούς.
Και όταν τα κόκκαλα εκατοντάδων θυμάτων συγκεντρώνονται σε μία μάζα, δημιουργούν ένα ογκώδες σκελετωμένο τέρας, γνωστό ως Gashadokuro.
Ο γιγάντιος σκελετός έχει ύψος πάνω από 10 μέτρα. Μόνο τα μάτια του προεξέχουν και είναι φλεγόμενα κόκκινα, κίτρινα ή πράσινα (Ίσως και μπλε, αφού εκείνη την περίοδο οι Ιάπωνες δεν είχαν διαφορετική λέξη για το μπλε και το πράσινο χρώμα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι φωτεινοί σηματοδότες στην Ιαπωνία έχουν μπλε αντί για πράσινο χρώμα). Κυκλοφορεί γύρω στις 2 το βράδυ, επιτίθεται και τρώει ανθρώπους. Τους πιάνει με το σκελετωμένο του χέρι, στη συνέχεια τους αποκεφαλίζει δαγκώνοντας το κεφάλι τους και στο τέλος ρουφάει όλο το αίμα τους. Όταν πλησιάζει, ακούγονται οι ήχοι από τα δόντια του και τα κόκκαλά του που κροταλίζουν. Αν και σε μερικές πηγές αναφέρεται ότι είναι αθόρυβο το περπάτημά του.
Λόγω του μεγέθους του και της δύναμής του, το Gashadokuro πολύ δύσκολα μπορεί να σκοτωθεί. Διατηρεί την ύπαρξή του μέχρι να καεί τελείως η αρνητική ενέργεια και η κακία που είχε αποθηκευτεί στα πτώματα αυτών που το δημιούργησαν.
Το πρώτο Gashadokuro
Τον δέκατο αιώνα ένας σαμουράι, ο Μασακάντο, μία μέρα έπεσε σε ενέδρα από τρία ξαδέλφια του λόγω διαφορών που είχαν σε θέματα γάμων. Εξοργισμένος από αυτήν την επίθεση, αντεπιτέθηκε στην οικία τους καίγοντάς την ολοσχερώς. Από τη φωτιά πέθανε ένας από τους θείους του, ο Κουνίκα.
Ο Γιοσιμάσα τώρα, που ήταν είτε ξάδελφος είτε θείος του Μασακάντο, θέλοντας να εκδικηθεί τον θάνατο του Κουνίκα, προκάλεσε τον Μασακάντο σε μονομαχία. Ο Γιοσιμάσα εντέλει έχασε τη μονομαχία. Ντροπιασμένος από την ήττα του κάλεσε τον Γιοσικάνε, ακόμα έναν συγγενή τους, ο οποίος είχε πολεμήσει παλαιότερα με τον Μασακάντο για την ίδια γυναίκα.
Για τον Γιοσικάνε όμως, λόγω της υψηλής θέσης που κατείχε στην εξουσία της περιοχής, ήταν πολύ εύκολο να συγκεντρώσει μερικούς χιλιάδες στρατιώτες και να επιτεθεί στον Μασακάντο. Την ημέρα της μάχης, λοιπόν, ο Μασακάντο παρόλο που είχε μονάχα περίπου 100 στρατιώτες μαζί του κατάφερε να προκαλέσει μεγάλες απώλειες στον αντίπαλο στρατό.
Λίγο καιρό αργότερα, ο Γιοσικάνε, θέλοντας να εκδικηθεί για τη ντροπιαστική ήττα του, πολέμησε ξανά με τον Μασακάντο. Αυτή τη φορά ο Μασακάντο τραυματίστηκε στη μάχη και προσπάθησε να διαφύγει με την γυναίκα του, η οποία ήταν κόρη του Γιοσικάνε (!). Αλλά δεν τα κατάφερε.
Δύο χρόνια αργότερα ο Μασακάντο ξεκίνησε μία επανάσταση κατακτώντας αρκετές περιοχές στο όνομά του. Η επανάσταση αυτή δεν κράτησε πολύ και ένα χρόνο περίπου αργότερα ο Μασακάντο έπεσε νεκρός σε μία μάχη. Αποκεφάλισαν το πτώμα του και έφεραν το κεφάλι του στο Κιότο για να λάβουν την αμοιβή της επικήρυξής που είχε εκδώσει η κυβέρνηση.
Ύστερα από αυτό, η κόρη του Μασακάντο, η Τακιγιάσα, η οποία ήταν διάσημη μάγισσα, εξοργίστηκε πάρα πολύ με την αποτρόπαια πράξη του αποκεφαλισμού του πατέρα της. Δημιούργησε το πρώτο Gashadokuro με τα κόκκαλα εκείνων που πέθαναν στη μάχη μαζί με τον πατέρα της.
Το πλάσμα κατάστρεφε ανελέητα την πόλη του Κιότο, ώσπου μετακίνησαν το κεφάλι του Μασακάντο σε ένα ψαροχώρι, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Τόκιο. Ο τάφος στον οποίο βρίσκεται το κεφάλι του Μασακάντο υπάρχει ακόμα, κοντά στο Αυτοκρατορικό Παλάτι του Τόκιο.
