Horror Stories Event - Story XVI - Τα μανιτάρια

Ήταν απόγευμα όταν τα δύο αυτοκίνητα σταμάτησαν στις παρυφές του πυκνού δάσους. Ετοίμαζαν καιρό αυτήν την εκδρομή. Ήταν μία ευκαιρία να χαλαρώσουν και να αλλάξουν περιβάλλον για δύο μέρες.

Η παρέα βγήκε από τα αμάξια και οι περισσότεροι ξεκίνησαν να στήνουν τις σκηνές τους. Ένας από αυτούς πήγε να φέρει νερό από το κοντινό ρυάκι, ενώ μία κοπέλα προθυμοποιήθηκε να μαζέψει ξύλα για τη φωτιά.

Η κοπέλα ήταν φυσιολάτρης και σίγουρα δεν θα έχανε την ευκαιρία να δει τα δέντρα, τα λουλούδια και τα ζωάκια που ζούσαν εδώ. Επειδή οι φίλοι της την ήξεραν, την έβαλαν να τους διαβεβαιώσει ότι δεν θα απομακρυνθεί πολύ, όπως είχε κάνει την τελευταία φορά.

Εκείνη τους το υποσχέθηκε να μπήκε στο δάσος. Ξεκίνησε να μαζεύει ξερά ξύλα από κάτω, ενώ χάζευε τριγύρω της.

Την προσοχή της τράβηξε ένας σκίουρος πάνω σε ένα κλαδί, που έμοιαζε να την κοιτάει, ενώ στα χέρια του κρατούσε ένα βελανίδι. Ο σκίουρος έμεινε για μερικές στιγμές ακίνητος και μετά πέταξε το βελανίδι του μακριά. Έπειτα, πήδηξε σε μερικά κλαδιά που βρίσκονταν από πάνω του και μπήκε σε μία κουφάλα που είχε το δέντρο. Ύστερα, βγήκε και κατέβηκε γοργά στο ίδιο κλαδί που ήταν προηγουμένως. Κρατούσε ένα άλλο βελανίδι και το πέταξε και αυτό στην ίδια κατεύθυνση με πριν.

Η κοπέλα περίεργη να δει πού πετούσε τα βελανίδια ο νέος της φίλος, προχώρησε προς εκείνη την κατεύθυνση. Αφού έσπρωξε μερικές πυκνές φυλλωσιές για να περάσει, βρέθηκε μπροστά σε ένα μονοπάτι. Στη μέση του μονοπατιού υπήρχαν πολύχρωμα μανιτάρια σε διάφορα μεγέθη που σχημάτιζαν μία γραμμή η οποία οδηγούσε βαθύτερα μέσα στο δάσος.

Η κοπέλα ενθουσιασμένη από τα υπέροχα χρώματα ακολούθησε τα μανιτάρια, ανακαλύπτοντας στη συνέχεια και άλλα με πιο ενδιαφέροντες συνδυασμούς χρωμάτων. Έμεινε έκπληκτη όταν είδε ότι το μονοπάτι οδηγούσε σε ένα ξέφωτο. Στο κέντρο του ξέφωτου υπήρχε ένας κύκλος από τεράστια μανιτάρια που έφταναν στο ύψος της μέσης της.

Τα μανιτάρια αυτά φαίνονταν να φωσφορίζουν κάτω από το φως του φεγγαριού. Τότε, συνειδητοποίησε ότι είχε βραδιάσει και η ασημένια πανσέληνος άρχισε να ανατέλλει πάνω από τις κορυφές των δέντρων.

Εκείνη τη στιγμή, παρατήρησε μέσα στον κύκλο των μανιταριών μερικά φτερωτά πλάσματα που έμοιαζαν να χορεύουν με τις κινήσεις τους. Ένα από αυτά φάνηκε να πετάει προς το μέρος της και όταν την πλησίασε αρκετά, η κοπέλα διέκρινε μία νεράιδα σαν αυτές που υπήρχαν στις ιστορίες των παραμυθιών.

Η νεράιδα της έκανε νόημα να την ακολουθήσει μέσα στον κύκλο και η κοπέλα κατενθουσιασμένη υπάκουσε. Όταν μπήκε μέσα στον κύκλο των μανιταριών, οι υπόλοιπες νεράιδες ήρθαν γύρω της πετώντας ανέμελα. Η νεαρή γυναίκα, νιώθοντας μία ευφορία, ξεκίνησε και αυτή να στριφογυρίζει στο κέντρο του κύκλου.

Ξαφνικά, όλες οι νεράιδες σταμάτησαν να πετούν. Έμειναν για λίγο να αιωρούνται και ύστερα όρμησαν καταπάνω της. Παρά το μικρό τους μέγεθος, κρατούσαν την κοπέλα ακινητοποιημένη.

Η ξαφνιασμένη κοπέλα άρχισε να ζεσταίνεται πολύ. Κοίταξε ψηλά την πανσέληνο που πλέον έφεγγε ακριβώς πάνω από τον κύκλο. Η θερμοκρασία της ανέβαινε καθώς οι ακτίνες του φεγγαριού έπεφταν πάνω της. Ξεκίνησε να ουρλιάζει από τον πόνο, αφού ένιωθε τη σάρκα της να καίγεται από μέσα.

Τα ουρλιαχτά σε λίγο σταμάτησαν, διότι εκείνη είχε τυλιχτεί πλέον στις φλόγες. Σε λίγες στιγμές είχε γίνει στάχτη. Τα μόνα που έμειναν άθικτα από τη φωτιά ήταν τα δόντια της. 

Οι νεράιδες πέταξαν γοργά προς τις στάχτες της.

Η κάθε νεράιδα πήρε από ένα δόντι της άτυχης κοπέλας και αμέσως μετά πέταξαν όλες μακριά ανάμεσα στα δέντρα.